In de tabs hierboven staan methoden, ook hoe de 'jeugdzorg' de rechter het moeilijk maakt echt te wegen.
We zien in het werkveld van de jeugdzorg vaak de bekende 'Confirmation bias':
Jeugdzorg is geen jeugd-gezondheidszorg, geen hulpverlening! (Jw3.2 lid 2).
Ouders kunnen dit naar hun journalisten schrijven, of naar ongelovigen, want er staan bewijzende links in dit stuk.
Begin november 2019, de kranten over de bedreigingen naar jeugdzorgwerkers...
Vele jeugdzorgwerkers ‘voelen zich bedreigd’; de publieke kreet in kranten en op TV. Bedreigd!
Nog meer ouders voelen dat hun kind onder ‘jeugdzorg’ bedreigd wordt gezien de wetenschappelijke bevindingen die de ‘jeugdzorg’, vooral de ‘jeugdbescherming’, niet wìl aannemen.
De opleiding van jeugdzorgwerkers is niet hoog, en zeker niet diagnostisch, op het niveau van kinderrecht artikel 24 lid 1.Dat kinderrecht gaat aan jeugdzorgwerkers
voorbij, en ook bestuursleden snappen de inhoudt niet van juist dàt kinderrecht, dat zou moeten prevaleren.
Waar ouders naar het gevoel van de jeugdzorgwerker “tegenspreken” (en ouders soms zelfs enige wetenschappelijke bevindingen uit https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/wetenschapvoorbeleid aanhalen) voelen jeugdzorgwerkers zich vaak al bedreigd. Die wetenschap, die toch aantoont dat dwangzorg schadelijk is in de meeste gevallen, is een bedreiging voor de hypocognitieve jeugdzorgwerker.
Alle AMHK’s (Veilig Thuis), RvdK en G.I.’s hebben een bloemlezing van die recente wetenschap verkregen.
(G.I.: https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/brief-aan-alle-g-i-s/ ;
RvdK en AMHK: https://kinderbescherming.jimdo.com/brieven/rvdk-vt-kennen-gresser-nu/).
Na de ontvangstbevestigingen vernamen we (AZF) niets meer. Door klachten en meldingen van ouders die in hun case deze wetenschap voorlegden zien we dat deze jeugdbeschermingsketen deze toch opmerkelijke wetenschappelijke bevindingen niet implementeerde in hun beleid.
Dat is slechts - gemeten naar gewetenwerking - te verklaren door 'Confirmation bias'.
Marjan Bakker, als gedragsdeskundige verbonden aan Tilburg University, gebruikt voor het ‘wegkijken’ (ook wel ‘tunnelvisie’) de term confirmation bias en stelt dat dit juist in het huidige tijd een steeds nadrukkelijkere rol speelt.
"Confirmation bias betekent eigenlijk gewoon dat als er bewijs wordt geleverd dat tegen je standpunt is, je dat negeert of afkeurt. Terwijl je het veel makkelijker accepteert als het in jouw straatje past. Je eigen standpunten worden daarmee alleen maar sterker", aldus Bakker.
Dat is niet eens een bewuste keuze. Iedereen doet het. "Het is vaak wel nuttig om op die manier naar de wereld te kijken", legt Bakker uit. "Het werkt best
goed om de bevestiging te zoeken." -{Ja, het is voor de onzekere of jonge volwassenen bruikbaar voor diens zelfvertrouwen, al maakt het irreëel, en dus bij beslissen voor kinderen
een ernstig risico!}.
Maar bij de hypocognitie die onder jeugdzorgwerkers relatief vaker voorkomt dan de Normaal, het gemiddelde onder de bevolking, rekening houdend met het werkveld waarin men werkt, en het feit dat dwangzorg schadelijk is, niet alleen voor de levenssfeer van het kind, doch ook voor de ontwikkeling, is dit ‘wegkijken’ en zo nodig de hakken in het zand zetten, dat frustratie oproept bij gezinnen, zullen deze jeugdzorgwerkers, raadsmedewerkers en gezinsvoogden zich bedreigd voelen maar ook dit oproepen bij personen die weinig verbale beheersing hebben.
Prof. Carlo Schuengel heeft op een jeugdzorgacademie in 2013 uitgelegd dat dwang in de jeugdzorg niet goed werkt, en gaf tips; helaas zien we dat na diens lezing er niets van geleerd is anders dan nog meer verkeerde communicatietechniek door de ‘jeugdzorg’.
Ouders kunnen weten, bijv. van Facebook (Stop Jeugdzorg / Stichting SOS-Jeugdzorg), van die wetenschap en die doorgeven in de hoop op inzicht bij de ‘jeugdzorg’. Beter is dit bij de rechter in genummerde
productie aan te geven en dat in de pleitnota te noemen.
Waar arts Ursula Gresser wel heel duidelijk is geweest in 2015 en zelfs woorden richten tegen rechters zijn ouders bewuster dat frustratie en weghouden van kind voor het kind een ernstige bedreiging, ernstiger dan de vage codificatie in BW1:255, inhoudt, en dat leidt tot ernstige bezorgdheid.
Dan is het niet verwonderlijk dat er ouders bijzitten die verbaal dreigend kunnen overkomen. (Niet slim, niet aan te raden, maar bij de opgewekte emoties door deze jeugdzorgwerkers een zelf-opgewekt risico, waar professioneler handelen gewenst is).
Zeker waar uw kind geroofd wordt, zonder brede voorlichting vooraf, waardoor er ook geen keuze werd gegeven, geen inzicht werd gekweekt, door de ‘jeugdzorg’, en u weet dat zelfs het DNA door wegplaatsen schade oploopt (Daniel Weinberger, 2018, na Joseph J. Doyle, 2007), kan het gemoed nogal eens kortstondig oplopen.
Het lijkt er op dat de ‘jeugdzorg’, dat is geen hulpverlening (Jw artikel 3.2 lid 2) in jeugdhulp of gezondheidszorg, gebruik maakt van deze opgewekte gevoelens van
onmacht en bezorgdheid. ("De ouders werken tegen", wordt tegen de rechter gezegd, waar ouders uitvoering van IVRK24 lid 1 wensten en de jeugdzorgwerker hypocognitief doordramt en de vraag
negeert; de ouders mogen dat vragen, legaal, naar hun plicht in BW1:247).
Er zijn diverse publiekelijke onderzoeken geweest, waarna de jeugdzorglobby toch een eigen Actieplan schreef, vaag op de belofte tot verbetering in de cultuur en professie. Een belofte die wel al dertig jaar horen en zien dat deze niet nagekomen wordt, wat ook niet kan; de jeugdzorgwerkers zijn niet diagnostisch bevoegd….
En waar de rechter geen orthopedagoog is en dus moet gokken in de beperkte tijd die genomen wordt voor ingrijpende maatregelen in het civiele recht met kìnderen, wordt gegokt op die juridische partij die ‘professioneel’ heet te zijn, al kijkt deze weg van de moderne wetenschap.
Meer en meer ouders weten dat de jeugdbescherming de rechterlijke macht is, niet de rechter, vanwege deze misstand dat er geloofd wordt in broodverdieners (professional = broodverdiener; dus ook de slager en de kraanmachinist zijn professioneel).
Zou u uw kind geopereerd willen zien door een professional of door een specialist?
IVRK art. 24 lid 1 zegt: “Lid 1 De Staten die partij zijn, erkennen het recht van het kind op het genot van de gróótst mógelijke máte van gezondheid èn op vóórzieningen voor de behandeling van ziekte en het herstel van de {ook psychische/pedagogische} gezondheid. De Staten die partij zijn, stréven ernaar te waarborgen dat gèèn enkel kind zijn of haar rècht op tóégang tot deze voorzieningen voor gezòndheidszòrg wordt onthouden.”
De ‘jeugdzorg’ schijnt, ondanks de vraag van ouders, de pest te hebben om een diagnostieke nulmeting te doen, wat nodig is om voortgang te kunnen meten, om ouders openheid te geven wat er mis is, om voorlichting te kunnen geven op niveau, en om IVRK artikel 25 te kunnen uitvoeren, de evaluatie bij een verlenging van een dwangmaatregel (OTS/UHP).
Ouders mogen vanuit hun plicht in BW1:247 eisen dat er op niveau voorgelicht wordt, om te kunnen verbeteren waar ze beschuldigd worden een bedreiging te zijn volgens de tekst van BW1:255 lid 1 c.q. 4.
Het is immers een kinderrecht.
We zien dat dit de ouders verweten wordt, en bij de rechter heet het dat de ouders hun hulpverlening niet accepteren. “De ouders werken tegen”, is het verwijt, en
de onnozele kinderrechter gelooft dat.
Èn de jeugdbescherming geeft geen hulpverlening volgens Jw 3.2 lid 2 (Jw = Jeugdwet), èn verzet zich tegen IVRK art. 24 lid 1 en verwordt zo als een schadelijke onverbeterlijke traditie conform lid 3 IVRK24.
Er zijn actieplannen van deskundigen en juristen die de problemen van gezinnen doorzien, zoals dat van mr. Peter Prinsen.
Enige analyses zijn verzameld op https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/relativeer-en-onderzoek/analyse-van-beleid-in-jeugdzorg/ .
De pr van de jeugdzorglobby komt regelmatig met mooipraat in de publiciteit dat ouders onder ‘jeugdzorg’ zwakbegaafd zijn, alhoewel we zelfs een raadslid, een orthopedagoge, enige militairen, en andere gekwalificeerde ouders kennen die niet door het verzet van de ‘jeugdzorg’ heen komen, de hakken in het zand ervaren, en de onmacht door gokkende kinderrechters.
Zo komt de jeugdzorglobby nu weer met 'dat ze zich bedreigd voelen'. In welke mate meestal wanneer ze dat voelen? Ja, er zijn wat extremen, maar daar zorgt de jeugdbescherming dan vaak ook zelf voor.
Zet in een tijdvak het aantal echte bedreigingen af tegenover het aantal bedreigde jeugdzorgkinderen onder een ‘beschermingsmaatregel’.
Diverse onderzoeken komen vaak uit op dat drie op de vier jeugdzorgkinderen niet de passende zorg krijgen onder OTS.
Hoe zou de ‘bedreiging’ nu komen?
Moet deze zelfklacht van de 'jeugdzorg' cyclisch telkens weer gehoord worden? Moeten kranten dat publiceren, zonder de schadelijke achtergrond van ontlokking en
risicohandelen zonder brede voorlichting, zonder keuze, zonder zorg? En wanneer komt de volgende klacht, die over geld, of over tijd, over werkdruk,
over respect?
Wanneer worden jeugdzorgwerkers diagnosticerende artsen of opgedoekt?
Wanneer voldoet Nederland aan het prevalerend kinderrecht IVRK 24 lid 1, en heft Nederland de jeugdzorg op als schadelijke traditie, naar lid 3 IVRK24?
Wanneer wordt het EHRM-arrest Strand Lobben versus Noorwegen geïmplementeerd in het jeugdzorgbeleid?
Wetten:
Genoemde wetten: https://jeugdbescherming.jimdo.com/tips-en-andere-brieven/wetgeving-en-regels/.
De andere sites voor (toekomstige) OTS-ouders:
https://jeugdbescherming.jimdo.com/
https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/jeugdzorg
https://vechtscheidingen.jimdo.com/
https://jeugdzorgwetenschap.jimdosite.com/
Let op: er zijn meerdere hoofdstukken en soms meer artikelen onder elkaar, en er zijn soms sub-hoofdstukken.
Op de PC ziet ge die gewoonlijk in de kantlijn staan of bovenaan, en in Android veelal onder het driedubbel-liggende-streeptjes-icoon (=).
Ouders met scheidingsmogelijkheden kijken ten gunste en voorbereiding ook op https://www.villapinedo.nl/ouders/ en op o.a. https://www.youtube.com/watch?v=4jJiu1PcpYI ; en https://www.youtube.com/watch?v=yaQArzVKDvc en vergelijk het gevolg: https://www.youtube.com/watch?v=_DyFff8WSQw .
Zie ook de sites van
http://svensnijer-essays.blogspot.com/ ;
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/ ;
https://www.sosjeugdzorg.nl/ ;
https://www.stichtingkog.info/ ;
https://www.youtube.com/watch?v=_88sGsV0sPk ;
https://www.youtube.com/watch?v=CXaaAq2oQlg&list=UU3QiirbKeDlKGdLuA_ph85A ;
https://www.youtube.com/channel/UCaUR5EX-N7KX5XkOT5hg9aw/videos?view=0&sort=dd&shelf_id=1 ;
https://www.youtube.com/channel/UCMUW3riNnHF_ncGWnxvIP_Q/videos ….
Op een PC-scherm zien sites er beter uit. In bibliotheken zijn PC's.
Kinderrechtenverdrag IVRK artikel 24:
Voor jeugdigen:
"Als je ziek bent of je hebt iets meegemaakt waardoor je in de war bent, dan heb je recht op echte hulp. Je ouders of verzorgers moeten ervoor zorgen dat je die hulp krijgt, ook al bemoeit 'jeugdzorg' zich ermee. En de overheid moet ervoor zorgen dat er genoeg goede dokters en andere personen bij om je daarbij te helpen. Ook moeten er genoeg goede plekken zijn waar je geholpen kan worden, zoals ziekenhuizen, of therapeut aan huis. Maar er moet ook genoeg worden gedaan om te voorkomen dat je - ook psychisch - ziek wordt. Voorkomen is namelijk beter dan genezen. Daarom moet er genoeg informatie zijn over gezond leven en opgroeien en moet je ergens terecht kunnen als je daar wat hulp bij nodig hebt."
Voor volwassenen:
Lid 1. De Staten die partij zijn, ook Nederland, erkennen het recht van het kind op het genot van de gróótst mogelijke mate van - ook psychische - gezondheid en op voorzieningen voor de behandeling van ziekte en het herstel van de gezondheid. De Staten die partij zijn, streven ernaar te waarborgen dat geen enkel kind zijn of haar recht op tóégang tot deze - diagnostisch/therapeutische - voorzieningen voor gezondheidszorg wordt onthouden (waar de 'jeugdzorg' dit vaak negeert).
Deze website is met Jimdo gemaakt. Registreer je nu gratis op https://nl.jimdo.com